We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Το η​μ​ε​ρ​ο​λ​ό​γ​ι​ο τ​ω​ν γ​ρ​ί​λ​λ​ω​ν

by ΑΧΝΑ

/
  • Streaming + Download

    Purchasable with gift card

     

1.
Κοιταζόμασταν στου νερού τον καθρέφτη, ως άλλοι νάρκισσοι, σίγουροι για τον εαυτό μας και την εικόνα, γοητευμένοι ανόητοι, θεωρώντας πως έχουμε τον χρόνο στην τσέπη.... Και το νερό... επέστρεψε στην φύση του και ο χρόνος πάγωσε..
2.
Που θα την πας τούτη την μοναξιά; Ποιος να σε νιώσει και να νιώσεις... Άλλοι διαβάζουνε βιβλία, βιβλία, βιβλία.... Γεμίζουν τα κεφάλια τους με γνώσεις, συνήθως τόσο άχρηστες, όσο χειριστικές, ταΐζοντας μια κάποια ματαιοδοξία...κι εσύ... Κι εσύ καλλιεργείς με έρωτα μια χούφτα γη, γυρνάς ακούραστα ως θεία αλητεία, φαντάζεσαι πως βρίσκεσαι εδώ κι εκεί, και ξαγρυπνάς με κάποιους σπάνιους ποιητές μες στην μυσταγωγία. Ξέρεις που θα την πας την μοναξιά...
3.
Σε λίγο νυχτώνει στα κάστρα του νου περνάει κι απλώνει ενα πέπλο παντού πού είσαι; Σε ψάχνω στης νύχτας το μαύρο πανί Σου φτιάχνω τραγούδι σαν προσευχή πού είσαι; Τα μάτια πονάνε μες στον καπνό στεγνώνουν τα χείλη στεγνώνω κι εγώ που είσαι; Ακούω την πόρτα ν'ανοίγει.. να κλείνει... πηγαίνω να δω μα ο αέρας μ'αφήνει μόνο ξανά να θορώ το κενό πού είσαι; Ναι ξέρω, είναι καλό που μιλάμε στο τηλέφωνο είναι καλό που σε βλέπω στην οθόνη να μου γελάς όμως δεν είμαι κοντά σου και μου λείπει η μυρωδιά σου πού είσαι; Θέλω να σου πω... θέλω να σου πω πως... αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι το φως και το χρώμα της επαφής είναι η αίσθηση της αφής που είσαι; Ναι, αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι το φως και το χρώμα της επαφής είναι η αίσθηση της αφής που είσαι;
4.
Είμαστε εδώ,σαν τους βλαστούς, σαν τους μίσχους, σαν τα πέταλα. Είμαστε εδώ κι ας σιωπούμε. Ανθίζουν μέσα μας οι φωνές, τα τραγούδια, τα όνειρα. Ποιος μίλησε για καταστροφή; Ποιος μίλησε για όλεθρο; Μόνο η Ουτοπία υπάρχει! Μόνο η Ουτοπία! Μια ανάσταση που δεν θα παρευρίσκεται κανείς, εκτός από εκείνον που επιστρέφει. Ένας δρόμος που βλέπουμε μπροστά και είμαστε έτοιμοι να τον ανοίξουμε...με τα δόντια; με τα νύχια; με τα φιλιά μας! Υπάρχει! Κοίτα μας!
5.
Βαδίζοντας/// Βαδίζοντας πλάι σε κύμα μολυσμένο από τοξικά σύμβολα και πλαστικές ιδεολογίες τσαλακωμένες και θολές τόσα σκουπίδια οι άνθρωποι τι τα κάνουνε μου λες; Μαζεύω μέσα από χιλιάδες σπασμένα μπουκάλια μουσκεμένα χαρτιά s.o.s που σε κανένα χέρι δε φτάνουνε Φωνάζω στο μπλε μαύρο βαθύ Ουρλιάζω καταστρέφοντας τη σιωπή ενός πλήθος Μεγεθύνοντας μες στο κεφάλι μου μια θάλασσα καθαρή για να βαφτίσω τα λόγια μου, μη ξεθυμάνουνε…
6.
Όλα ν'απλώνουν στο φως να εμφανίζονται, όπως τα άνθη στον ήλιο που ανοίγουν. Είμαστε ένας αντικατοπτρισμός, ένας αμφίβολος κόσμος αμυδρά φανερός, μες στον οποίο τα στοιχεία μας τείνουν να σμίγουν.
7.
ΝΙΩΣΕ 05:55
Έρχομαι/// Έρχομαι από τ’αρχαία δάση φέρνοντας φρέσκα μηνύματα κραυγές ιαχές και σκιρτήματα Ύμνους από τα βάθη της γης κι από τα σύμπαντα Άκου, κοίταξε, νιώσε τ’αγγίγματα Ξυπνάνε δες τα μυστήρια τα φλογοβόλα μάτια στα τελεστήρια Μ’ένα κλάμα γοερό κι ένα γέλιο αθάνατο για ν’ αντέξουμε στου αιώνα τον κάματο στα μάτια κοιτώντας την ζωή και τον θάνατο Έρχομαι από τ’αρχαία δάση από τ’αρχαία δάση που δεν καήκανε Γίναν φωτιά, γίνανε πέτρα, μεταλλαχθήκανε Νιώσε, πόσο απλά όλα αυτά μας δοθήκανε
8.
Περνάμε/// Περνάμε σχεδιάζοντας τ’ουρανού τον καμβά Σαν τα πουλιά τ’αποδημητικά Περνάμε, πότε αφήνοντας τα ίχνη μας και πότε όχι καμιά φορά σφυρίζοντας μελωδικά Που πάμε; Πότε ως σκιές αθόρυβες γυρνάμε Και πότε ως άστρα που πέφτουν εκκωφαντικά Και κάποιοι από μας …περνάμε Κυνηγώντας στο βάθος μια αχτίδα Δίχως άλλον προορισμό, δίχως πυξίδα Που πάμε; Μην απορείς, κοίτα καλά! Στις παλάμες τον ήλιο κρατάμε Και σπέρνουμε το σκοτάδι ηδονικά!
9.
Σε ακούω… Σε ακούω, ναι σε ακούω γιατί ζω στα ριζά της φωνής σου εκεί που γεννιούνται οι ήχοι, εκεί που κρύβονται οι ήχοι εκεί που ζουν οι λέξεις που δεν έχουν ειπωθεί εκεί που υπάρχουν ακόμα οι μνήμες όσων ειπώθηκαν. Σε ακούω... Είμαι ένα μικροσκοπικό αυτί στα ριζά της φωνής σου νομίζεις παρασιτώ, αλλά όχι ζω μονάχα τρώγοντας ότι είναι περιττό και άχρηστο και σπρώχνοντας τα ουρλιαχτά σου να βγουν μια ώρα αρχίτερα, να μη καθυστερούν, να μην σε φθείρουν.. Σε ακούω.... Μιλάς χαμηλόφωνα όταν κοιμάμαι και τραγουδάς για να με ξυπνήσεις, δε σταματάς ποτέ, δεν γίνεται να ησυχάσεις... Μόνο να μπορούσα να σπείρω όλους τους ήχους σου τριγύρω, πόσο θα ήθελα να τους γνωρίσεις, θα λευτερωθείς σου λέω, θ'απλωθείς και θ'αδειάσεις.... Πες ότι θες, είμαι εδώ, κυρίως όταν δεν μιλάς… Σε ακούω…
10.
Ταξίδεψα/// Ταξίδεψα όπως η μουσική Μ’ ένα ψάθινο καπέλο, ένα χαμόγελο κι ένα λουλούδι στο στήθος Περνώντας από το παρελθόν στο μέλλον Σαν του Αισώπου ένας πάναπλος μύθος. Ταξίδεψα χωρίς σανδάλια στου κόσμου τα ρίγματα Εργάστηκα, σκάβοντας πίσω από τα μέτωπα κρυμμένα νοήματα Ταξίδεψα και ταξιδεύω ακόμα σαν παραμύθι από στόμα σε στόμα πετώ με τον άνεμο φυτρώνω σε παράξενο χώμα Ταξίδεψα, ανταλλάσοντας σκέψεις, φιλιά κι ονείρατα λέγοντας ναι, όχι και ίσως συλλέγοντας δείγματα από φαράγγια, σπηλιές και κολπίσκους αστερίες, φωλιές μικρών πουλιών, καρπούς κι αναλαμπές από βλέμματα που δεν μπορούσαν να πούνε ψέματα και κοιτούσαν ίσια μακριά χαιρετώντας μελαγχολικά… Ταξίδεψα και ταξιδεύω ακόμα Σαν παραμύθι από στόμα σε στόμα πετώ με τον άνεμο φυτρώνω σε παράξενο χώμα Έφτασα ως εδώ μα πώς να σταθώ.. πώς να στεριώσω, ν’ αφοσιωθώ.. Αφήνω ότι κρατώ, παίρνοντας ότι θα βρω Έχω δρόμο τρανό… Έχω δρόμο!
11.
Πες μου σε τόνο γλυκό και πικρό, για τις περιπλανήσεις σου στη γη, πες μου για της μοίρας το κυνήγι, πες μου και για την λύτρωση, πες μου και για τον γυρισμό. Θα περιμένω....
12.
ΖΩΗ 02:52
13.
ΕΡΩΤΑΣ 05:44
Όχι, ετούτα τα μυαλά δεν κάηκαν να το πιστέψεις! Άφθαρτοι θα ξεπροβάλλουμε διασχίζοντας τις πυρκαγιές των πληρωμένων ειδήσεων Άφθαρτοι και Ακέραιοι θα τραγουδάμε τον Έρωτα λουσμένοι στο φως. Γυμνοί όπως η Αγάπη. Ούτε ένα σημάδι δε θα 'χουμε στο κούτελο μόνο μια λύσσα παιδική στο μάτι, λύσσα για άγγιγμα, για δόσιμο για ανταλλαγή φιλιών. Ναι! Ακόμα τραγουδάμε τον Έρωτα με τη γλυκιά και αιχμηρή χροιά της αναστάσας φωνής Τραγουδάμε από τα βαθύ μιας κόλασης που μετατρέψαμε σε παράδεισο Δινόμαστε ολόκληροι στην αλχημεία του τραγουδώντας τον και τώρα πιο δυνατά και πάντα! Ναι!!!! Ετούτα τα μυαλά δεν κάηκαν να το πιστέψεις! Μονάχα γίνανε πουλιά που τραγουδάνε τον Έρωτα! Να το πιστέψεις! Ακόμα τραγουδάμε! Για την Φύση, την Δημιουργία. την Ειρήνη την Ελευθερία, την Αγάπη, τον Έρωτα!

about

ΑΧΝΑ ειναι η μιλιά μας, η μιλιά που δεν θα χάσουμε και κανείς δεν θα μας την στερήσει, ένα πράγμα όπως η ελευθερία μας!
Θα μιλάμε ναι! Θα μιλάμε με νότες, με λέξεις και με χρώματα, για όλα αυτά που αγαπάμε και για ολα αυτά που μας παιδεύουν, θα μιλάμε γιατί είμαστε ζωντανοί!

Το ημερολόγιο των γρίλλων είναι ένας κόσμος που δημιουργήθηκε
όταν δύο άλλοι κόσμοι έσμιξαν. Μέσα σ'έναν μήνα πρωτόγνωρο, όπου κανείς δεν μπορούσε να μετακινηθεί, εκτός απ'τα πουλιά κι από τα όνειρα. Δύο κόσμοι έσμιξαν με την ανάγκη για ελεύθερη έκφραση και δημιουργία που πυρπολούσε τα σπλάχνα τους. Τότε ο Απρίλης βρήκε πληθυντικό αριθμό γιατί αντί για εναν μήνα, έγινε δύο, τρεις, τέσσερις... πλάτυνε, μεγενθύθηκε....

Ο Απρίλης λεγόταν από τον λαό και γρίλλης δηλαδή γκρινιάρης, επειδή οι άνθρωποι γκρίνιαζαν σαν τους τελείωναν τ'αποθέματα του χειμώνα. Εμείς μέσα σ'αυτόν τον γρίλλη δεν είχαμε χρόνο για γκρίνια, αλλά για ψιθύρους, ποιήματα, κραυγές, τραγούδια και επικοινωνία αληθινή. Έτσι γεννήθηκε το ημερολόγιο των γρίλλων, που για μας παραπέμπει και στα αγαπημένα μικροσκοπικά έντομα που διαλύουν την ησυχία της νύχτας από τ'αρχαία δάση, μέχρι τα σύγχρονα οικοσυστήματα.

Καλώς ορίσαμε λοιπόν, από το βαθύ παρελθόν σ'ένα ολόφωτο παρόν και σε ένα ευτυχώς άγνωστο και δελεαστικό μέλλον...!

Οι ΑΧΝΑ είναι:
Ποίηση, ερμηνεία, φωνητικά: Άρτεμις Αγαθοπούλου
Μουσική: Παναγιώτης Μίτσης

Πνοή των ΑΧΝΑ ήταν, είναι και θα είναι πάντα, ο αγαπημένος φίλος, συνοδοιπόρος και σύντροφός μας ενάντια στη λεηλασία της φύσης Γιάννης Χαλδούπης, που μας έστελνε τις ονειρικές μελωδίες του κλαρίνου του από τα δάση, τα ποτάμια, τις λίμνες, τις κορφές...

Συμμετοχές
Κλαρίνο: Γιάννης Χαλδούπης
Κλαρίνο: Χρήστος Περέντης
Φωνητικά: Billie Rose

παραγωγή: ΑΧΝΑ

credits

released May 30, 2020

license

all rights reserved

tags

about

ΑΧΝΑ Greece

Ήπειρος

ΑΧΝΑ ειναι η μιλιά μας, η μιλιά που δεν θα χάσουμε και κανείς δεν θα μας την στερήσει, ένα πράγμα όπως η ελευθερία μας!
Θα μιλάμε ναι! Θα μιλάμε με νότες, με λέξεις και με χρώματα, για όλα αυτά που αγαπάμε και για ολα αυτά που μας παιδεύουν, θα μιλάμε γιατί είμαστε ζωντανοί!
... more

contact / help

Contact ΑΧΝΑ

Streaming and
Download help

Report this album or account

If you like ΑΧΝΑ, you may also like: